Johan Neeskens.


Waar hij als voetballer

voor stond

hoeft eigenlijk

niet toegelicht te worden

 

hij viel al gauw samen

met zijn naam

het was gewoon Neeskens

en iedereen begreep het

 

onvoorwaardelijk

zo wordt over hem 

gesproken

en terecht

 

onvoorwaardelijk

op het veld

en in het duel

dat was hij zeker

 

en hardheid

wat is hardheid

hij wilde de bal

gewoon meer veroveren 

dan zijn tegenstander


een kopduel

ging hij alleen aan

om die te winnen

een andere reden

was er niet

 

als dat hardheid is

dan is dat hardheid

van een eigen soort

hardheid

van een bijzondere kwaliteit

zou ik het willen noemen


zo goed

dat je het gewoon

ging vinden


buiten het veld

is hij altijd zichzelf gebleven

onvoorwaardelijk zichzelf

 

die jongen

uit het arbeidersgezin 

die weet

hier op het veld ben ik thuis

dit is mijn plaats 

hier ben ik gelukkig

 

de jongen

die na de training

altijd nog even op het doel schiet

zo hard als hij maar kan

 

daar is al die jaren

niets meer bij gekomen

daar is al die jaren

niets meer vanaf gegaan

 

het is een platgetreden pad

om te zeggen

dat iemand altijd dezelfde is gebleven

het is een gemeenplaats

om te zeggen

dat iemand eenvoudig is gebleven

 

want als het erop aankomt 

dan herkennen we eenvoud vaak niet

als het er werkelijk op aankomt 

dan noemen we het vaak stilte

dan noemen we het vaak ongrijpbaar


we zien het als

een vorm van verdwijnen 

als we te dichtbij komen

 

maar wie naar voren stapt

en de bal nog even

in zijn handen neemt

voordat hij de penalty neemt

die moet die weg

al veel vaker zijn gegaan

 

wie naar voren stapt

op het beslissende moment

die moet weten wie hij is


en daar is al die jaren

niets meer bij gekomen

daar is al die jaren

niets meer vanaf gegaan


je bent hier alleen maar

omdat je hier wilt zijn

 

hier op deze plek

in het oog van de orkaan

er is geen weg meer terug


hier ben je alleen

en alleen

wie zichzelf goed kent

kan deze opdracht aan


hier wordt alles

tot de kern teruggebracht


hier ben je

weer de jongen

die na de training

nog even op het doel schiet

zo hard als hij maar kan

gewoon rechtdoor

 

en kalk stoof hoog op

van de penaltystip

en de rest is geschiedenis

 

een wolk van regen

die nooit meer

is neergedaald

op aarde.

 

            (Johan Neeskens).        (2024).